एकदा द माणिक पब्लिक स्कूल मधील मुलांचे श्रीजीं सोबत ‘संवाद’ या कार्यक्रमात प्रश्न-उत्तर session सुरू होते. ‘एकच परमात्मा सगळ्यांनमध्ये कसा असू शकतो’ या प्रश्नाचे उत्तर देतांना श्रीजींनी मुलांना समजेल असं मोबाईलचं उदाहरण दिलं की जरी सगळ्यांकडे device व sim वेगवेगळे असो पण नेटवर्क एकच आहे . ते दिसत नसले तरी फोन सुरू असणे हे त्याचे proof आहे. तसेच परमात्म्याचे आहे… भलेही अनेक रूपे असोत पण तत्व एकच आहे. आपल्या सगळ्यांमध्ये त्या एकच परमात्म्याचा अंश आहे

एक वेळ अशी येते की, साधकाची शक्ती संपून जाते, बुद्धीचे सामर्थ्य तोटके ठरते. तळमळ मात्र वाढत जाते. साधक अगतिक होतो. त्याचा अहंकार गळून पडतो. साधकाचा ‘मी’ पूर्णपणे शरणागत होतो. मनाची विलक्षण गतीही इथे अवरुद्ध होते. बुद्धीवृत्तीही शांत होतात. श्रीजींनी याचे सुंदर वर्णन काव्यबद्ध केले आहे.

श्रीमाणिकप्रभुंचा लहान भ्राता । नृसिंहतात्या नामे विख्याता । विठाबाई पत्नी पतीव्रता । तात्या महाराजांची ॥१॥ नाईक घराण्याची वंशवेल । नृसिंहतात्याच आता फुलवेल । दत्तप्रसाद लवकरच भेटेल । आशीर्वचन श्रीमाणिकप्रभुंचे ॥२॥ होते कालयुक्ति नाम सवंत्सर । श्रावण अमावास्या दिवस...

माझ्या मनीची तृष्णा शमविशील का रे कृष्णा श्वासही घेतला उसना तुझ्याकडूनच ।। तुझ्याकडूनच सर्व येते अंती तुझ्यातच सामावते परी येते मीपणाचे भरते अहंकारामुळे ।। अहंकारामुळे कंस गेला शिशुपालही तैसाच वधिला काम क्रोधे कोण वाचिला, त्रिभुवनांत ।। त्रिभुवनांत तुझा संचार प्रेमाची...

प्रभु नका देवु मज अहंकार  | मागणे चरणावर हेचि एक  || ६४ ||

श्री. माणिकराव कुलकर्ण्यांच्या वडिलांनी म्हणजेच गुरुदासांनी, श्री सिद्धराज प्रभुंचा उपदेश १९६५ साली घेतला होता आणि त्यांनी गादीची मनोभावे सेवा चालू ठेवली होती. पण सन २००० साली ते फार उद्विग्न झाले. त्यांच्या मनात सारखे यायचे की, मार्तंड माणिकप्रभु येऊन गेल्यानं