प्रभु मंदिर

प्रथम वंदूनि श्रीगणपती
दिधली जयाने सुमती
अपार कृपा मजवरती
लागलो प्रभुपदी

नमन करतो वागेश्र्वरी
जीची सत्ता चराचरी
ती बैसोनि जिव्हाग्री
कथन करी

सदगुरु चरणी वंदन
तेचि माझे पंचप्राण
वाटे मज आनंदभुवन
या अवनीवरी

दयाघन प्रभुचे मंदिर
अनेक भक्तांचे माहेर
नित्य करिती येरझार
भाव भक्तीनें || १ ||

मंदिराची एकेक पायरी
भेदातीत सान थोरी
करवून घेई तयारी
नवविधा भक्तीची || २ ||

प्रभुच्या मंदिरी सहाण
उगाळा भक्तीचे चंदन
मंद प्रभुनामाचे लेपन
भाळी धरा || ३ ||

प्रभुच्या मंदिराचा कळस
जशी वारकरीडोईची तुळस
सकल ऐश्वर्य विनासायास
देखता लाभे || ४ ||

प्रभुमंदिरी भजनाचे सूर
अहंकार होई चकनाचूर
माणिक नाम अतिमधूर
चाखो जाता || ५ ||

प्रभुमंदिर काशी विश्वेश्वर
भस्मधारी नांदे शंकर
गंगा धरली जटेवर
तोच प्रभु माझा || ६ ||

श्रीप्रभुच्या मंदिरी मंद
दरवळे भक्तीचा सुगंध
सुभट सकलमत पंथ
नांदतसे सहज || ७ ||

चैतन्याची जी आभा
दत्तलोकाची तीच शोभा
त्यात विश्वंभर उभा
अभय कराने || ८ ||

प्रभुमंदिरी दिव्य अनुभुती
नित्य येई भक्तांना प्रचिती
निर्विकार प्रभुची मुर्ती
नयनी दिसे || ९ ||

मंदिरात वसे माझा कैवारी
भक्तासाठी धावे सत्वरी
शरण जावे झडकरी
तया चरणी || १० ||

प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा
दर्शन देई कृष्ण सावळा
स्वर्गात नाही गोपाळ काला
माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||

मला श्री माणिकप्रभु दिसले

नामामृत हे कानावर पडले
मला श्री माणिकप्रभु दिसले

दत्तगुरुंची अवघी माया
मानवरुपी धरली काया
बयादेवीच्या उदरा मधुनी देवच अवतरले

गुरुगंगा विरजेचा संगम
तेथ वसविले माणिक धाम
प्रभु स्पर्शाने या भुमीचे नंदनवन झाले

सगुण भक्तींने भजता प्रभुला
उचलून घेई प्रभु भक्ताला
चैतन्याचा जिथे सोहळा नित्य नवा चाले

मला श्री माणिकप्रभु दिसले
जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले
मला श्री माणिकप्रभु दिसले

मी चरणाचा दास प्रभुचा

मी चरणाचा दास प्रभुचा
लागो मजला ध्यास प्रभुचा

अवतरले श्रीदत्त भूवरी
उदया आली माणिकनगरी
आश्रय घेती बहु नरनारी
मुखी प्रभुचा गजर करी

माणिकप्रभु ही माय माऊली
जवळी जाता लागे सावली
ध्वजा सकलमताची धरली
जन्म मरण ही चिंता मिटली

योग याग तप नकोस मजला
भक्ति घडावी तव भक्ताला
या हृदयीचे त्या हृदयीला
अवघा जन्मच तुझ वाहिला

सदा चित्त तव चरणी

प्रभु एक तुझ आर्जव आहे
सदा चित्त तव चरणी राहे

विषय सुखाचा त्याग करावा
ध्यास निरंतर तुझा असावा
तव स्वरुपाचा विसर न व्हावा
हाची एक वर मजला द्यावा

प्रभु एक तुझ आर्जव आहे
सदा चित्त तव चरणी राहे

असेल बहु पुण्याचा ठेवा
तरीच होईल प्रभुची सेवा
अहंभाव हा मनी नसावा
हाची एक वर मजला द्यावा

प्रभु एक तुझ आर्जव आहे
सदा चित्त तव चरणी राहे

माणिक मंत्र हा नित्य स्मरावा
भजनी प्रभुच्या देह भिजावा
मनोहर करीतो प्रभुपदी धावा
हाची एक वर मजला द्यावा

प्रभु एक तुझ आर्जव आहे
सदा चित्त तव चरणी राहे

भक्तांची माऊली हो

प्रसन्न होवोनि दत्तगुरु अवतरले या भुवरी हो
माणिकप्रभु हे नाम घेवुनी जडमुढ जन तारीले हो
भक्तकार्य कल्पद्रुम ब्रीद हे बसले भक्ता मनी हो
घेऊन जवळी कृपा करी तु भक्तांची माऊली हो

सवंगड्या सम खेळ खेळता लिला अनंत केल्या हो
घेवोनि कवड्या भीमाबाईच्या अष्टपुत्र फळ दिधले हो
व्यंकम्माचा भाव मनीचा पाहुनी प्रभु मनी द्रवले हो
घेऊन जवळी कृपा करी तु भक्तांची माऊली हो

प्रभु फिरतीवर असती जिकडे तिकडे उत्सव घडती हो
भक्तही येती दर्शन घेती नवसे ही फेडती हो
पंथ सकलमत करुनी स्थापन भक्तां पावन करी हो
घेऊन जवळी कृपा करी तु भक्तांची माऊली हो

प्रभु आज्ञेने यज्ञ जाहला वेद घोष बहु झाले हो
गुढ्या पताका रांगोळ्या अन दारी तोरणे सजली हो
आम्हीच आम्हा धन्य मानतो प्रभुचरणी मन जडलो हो
घेऊन जवळी कृपा करी तु भक्तांची माऊली हो

घेऊन जवळी कृपा करी तु भक्तांची माऊली हो