या कथेतील हुसैनखांची प्रभुंचे लक्ष आपल्या गायनसेवेकडे वेधून घेण्याची झटापट व त्यात त्याची एका ठिकाणी झालेली घसरण, अत्यंत बोधप्रद आणि मननीय आहे. प्रभुंचे आपल्याकडे लक्ष नाही, असे जरी हुसैनखांला वाटत होते तरी, त्याची मानसिक द्वंद्वातून उद्भवलेली गायनातली छोटीशी घसरणही सर्वज्ञ प्रभुंनी नेमकेपणाने पकडली. आपणही अनेकदा करत असलेल्या अनेक सेवा, मग त्या तनमनधनाच्या असोत, शब्दरूप असोत, गंधरूप असोत, स्वररुप असोत किंवा आणखीन कोणत्याही असोत, निरपेक्ष भावनेनी केलेली आपली सेवा श्रीप्रभु जाणून असतो. आपल्याला त्याचे प्रदर्शन करणे गरजेचे नसते किंवा त्यांच्यापर्यंत माझी सेवा पोचली काय? त्यांना मी केलेली सेवा कळली असेल काय?

मला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसले मला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसले

योग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिला योग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिला

नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले नांगरले चांगले शेत केली मेहनती मशागत होऊनि अवकाळी बरसात अवघे पीक वाया गेले

माणिक मंत्र हा नित्य स्मरावा भजनी प्रभुच्या देह भिजावामनोहर करीतो प्रभुपदी धावाहाची एक वर मजला द्यावाप्रभु एक तुझ आर्जव आहेसदा चित्त तव चरणी राहे  माणिक मंत्र हा नित्य स्मरावा भजनी प्रभुच्या देह भिजावामनोहर करीतो प्रभुपदी धावाहाची एक वर मजला द्यावाप्रभु एक तुझ आर्जव आहेसदा चित्त तव चरणी राहे माणिक मंत्र हा नित्य स्मरावा भजनी प्रभुच्या देह भिजावामनोहर करीतो प्रभुपदी धावाहाची एक वर मजला द्यावाप्रभु एक तुझ आर्जव आहेसदा चित्त तव चरणी राहे 

प्रभु माझा हा लेकुरवाळा दीनबंधु उपकारी।नित्य मुक्त असुनी झाला भक्तांसाठी संसारी।।प्रभु तो भावातीत असुनि पीड़ा आमुची जाणतो।निर्मळ भक्ती पाहुनी आमुची आंनदे डोलतो।दत्तप्रभू आलेमाणिकरूपानेयाभूवरीहोण्यासाक्षात्कारपाहिजेभक्तिभावअंतरी