काहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसेकाहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसेकाहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसेकाहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसेकाहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसेकाहे कि चिंता और काहे का डर, जब उपरवाला बैठा है तबियत से, तुझे तो खाली प्रभूनाम जपना है, वो भी पूरे दिलसे

प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ || प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||प्रभुमंदिरी गोपाळांचा मेळा दर्शन देई कृष्ण सावळा स्वर्गात नाही गोपाळ काला माणिकनगरी नित्य मिळे || ११ ||

ज्ञानाविण नर पशूसमान होत करबसप्पा सहज दाखवूनि देत पुरवावा माझिया मनीचाही हेत विनवित सप्रेमे दास प्रभुचरणी ।।११।। ज्ञानाविण नर पशूसमान होत करबसप्पा सहज दाखवूनि देत पुरवावा माझिया मनीचाही हेत विनवित सप्रेमे दास प्रभुचरणी ।।११।।ज्ञानाविण नर पशूसमान होत करबसप्पा सहज दाखवूनि देत पुरवावा माझिया मनीचाही हेत विनवित सप्रेमे दास प्रभुचरणी ।।११।।ज्ञानाविण नर पशूसमान होत करबसप्पा सहज दाखवूनि देत पुरवावा माझिया मनीचाही हेत विनवित सप्रेमे दास प्रभुचरणी ।।११।।ज्ञानाविण नर पशूसमान होत करबसप्पा सहज दाखवूनि देत पुरवावा माझिया मनीचाही हेत विनवित सप्रेमे दास प्रभुचरणी ।।११।।

या कथेतील हुसैनखांची प्रभुंचे लक्ष आपल्या गायनसेवेकडे वेधून घेण्याची झटापट व त्यात त्याची एका ठिकाणी झालेली घसरण, अत्यंत बोधप्रद आणि मननीय आहे. प्रभुंचे आपल्याकडे लक्ष नाही, असे जरी हुसैनखांला वाटत होते तरी, त्याची मानसिक द्वंद्वातून उद्भवलेली गायनातली छोटीशी घसरणही सर्वज्ञ प्रभुंनी नेमकेपणाने पकडली. आपणही अनेकदा करत असलेल्या अनेक सेवा, मग त्या तनमनधनाच्या असोत, शब्दरूप असोत, गंधरूप असोत, स्वररुप असोत किंवा आणखीन कोणत्याही असोत, निरपेक्ष भावनेनी केलेली आपली सेवा श्रीप्रभु जाणून असतो. आपल्याला त्याचे प्रदर्शन करणे गरजेचे नसते किंवा त्यांच्यापर्यंत माझी सेवा पोचली काय? त्यांना मी केलेली सेवा कळली असेल काय?

मला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसले मला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसलेमला श्री माणिकप्रभु दिसले जय गुरू माणिक नामामृत हे कानावर पडले मला श्री माणिकप्रभु दिसले

योग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिला योग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिलायोग याग तप नकोस मजला भक्ति घडावी तव भक्ताला या हृदयीचे त्या हृदयीला अवघा जन्मच तुझ वाहिला