वेदांत सप्ताह महोत्सव – २०२२,

ज्ञानप्रबोध वेदांत शिक्षा शिविर – दिवस सातवा

आधी श्रीगुरूपरंपरेचा जयजयकार ।
नंतर भगवद्गीतेसी नमस्कार ।
गीतायज्ञाच्या पूर्णाहूतीस तयार ।
ज्ञानराजा होतसे ॥१॥

गीता म्हणजेच मधूर गीत ।
परमात्म्याच्या मुखातून उपजले साक्षात ।
वर्णिले अगदी कमीतकमी शब्दांत ।
गीतेस ठासवा हृदयात ॥२॥

कर्माशिवाय नाही भक्तीयोगाची पात्रता ।
भक्तीशिवाय नाही ज्ञानयोगाची योग्यता ।
ज्ञानायोगानेच होई मुक्तीची सिद्धता ।
रहस्य समजावितसे ज्ञानराजा ॥३॥

प्रभुपरमात्मा आहे जरी अरूप ।
उलगडवून दाखवितसे त्याचे स्वरूप ।
रसाळ वाणीने समाधान ज्ञानगुरूभूप ।
करीतसे समस्त भक्तांचे ॥४॥

अरूपातूनच सर्व रूपे साकारतात ।
नाम-रूपात होई परमात्मा सीमित ।
परी प्रभुपरमात्मा तो भेदरहित ।
ॐ तत् सत् नाम जयाचे ॥५॥

वैदिक सिद्धांतांस मानती जे जन ।
शास्त्रसंम्मत तप, यज्ञ आणि दान ।
प्रथम करोनि ॐ काराचे उच्चारण ।
प्रारंभ करीती विधीसी ॥६॥

ॐ हेच सर्व मंत्रांचे आदिबीज ।
ॐकारातूनच सृष्टीचे झाले उपज ।
समजावितसे ॐकारस्वरूप सहज ।
चारी वेदही ॐकाराचे आख्यान ॥७॥

जगताचा अनुभव तीन अवस्थेतून ।
जागृती, स्वप्न आणि सुषुप्तीतून ।
जीव अनुभवतो त्या त्या जाणिवेतून ।
भेदाभेद निरूपण ॥८॥

विश्व म्हणती जागृतावस्था अभिमानी ।
तैजस म्हणती स्वप्नावस्था अभिमानी ।
प्राज्ञ म्हणती सुषुप्ती अवस्थाभिमानी ।
व्यक्तीगत स्तरावरील अनुभव ॥९॥

अ निघे तो नाभीतून ।
ऊ प्रकटे हा हृदयातून ।
म झंकारे ओठ मिटून ।
ॐकारातच जागृतीस्वप्नसुषुप्ती ॥१०॥

दोन ॐ कारातील शांतीस ।
दोन ॐ कारातील मौनास ।
तुरीया अवस्था म्हणावे तीस ।
तेच परमात्म्याचे स्वरूप ॥११॥

भागवतचे पारायण वेदांत सप्ताहात ।
रासक्रिडा त्यात खासकरून अंतर्भूत ।
दोन गोपींमध्ये एक कृष्ण खेळत ।
दोन ॐकारातील तोच परमात्मा ॥१२॥

विष्णू प्रकटे अ मधून ।
शिव प्रकटे ऊ मधून ।
ब्रह्मा प्रकटे म मधून ।
दत्तात्रेय स्वरूप ॐकार ॥१३॥

तत्‌ नावाने परमात्म्यास स्मरून ।
यज्ञ-तप-दान इत्यादि क्रिया करून ।
मनी कुठलीही इच्छा न धरून ।
करीती कर्मे मोक्षार्थी ॥१४॥

वर्तुळात छोटे वर्तुळ काढून ।
छोट्या वर्तुळास जग मानून ।
मोठ्या वर्तुळास परमात्मा समजून ।
तत् स्वरूप समाजावितसे ॥१५॥

जेथे दाखविणे श्रेष्ठत्व ।
आणि परमात्म्याचे अस्तित्व ।
प्रकटीकरण जेथे प्रशस्त ।
सत् शब्दप्रयोग होतसे ॥१६॥

यज्ञ, तप, दानातील स्थिती ।
परमात्म्यासाठी जी कर्मे करती ।
सत् शब्द त्यासच म्हणती ।
जाणावे निश्चये ॥१७॥

शेवटचा श्लोक सतराव्या अध्यायाचा ।
श्रद्धासंबंध उपक्रम आणि उपसंहाराचा ।
आतील मजकूर ह्यातील सामंज्यसाचा ।
उत्तम व्याख्र्यान अध्यायाचे ॥१८॥

श्रद्धेशिवाय केलेले होम हवन ।
तैसेच तप आणि दिलेले दान ।
आणि काही शुभकार्य असेन ।
सर्वही ते असत्‌ ॥१९॥

त्याचे फळ ना इहलोकात ।
ना मिळे परलोकात ।
असत् कर्माची परीणीती दुःखात ।
ज्ञानराज समजावीत ॥२०॥

अत्यंत श्रद्धापूर्वक कार्याचे निर्वहन ।
सात्विक आहार-यज्ञ-तप-दान ।
आदी अंती परमात्म्याचे नामस्मरण ।
सकल कार्यांत साधिजे ॥२१॥

सतराव्या अध्यायाचे समजावोनी सार ।
तदनंतर करोनि श्रीकृष्णाचा जयजयकार ।
वेदांत सप्ताहाचा करोनि उपसंहार ।
ज्ञानामृत पाजविले ॥२२॥

अनुपम सप्ताह सोहळा वेदांत ।
द्वैतभावनेचा करी समूळ अंत ।
अद्वैतभाव प्रकटवी सकल हृदयांत ।
ज्ञान मार्तंड तळपतसे ॥२३॥

संपूर्णम्