प्रभु माझा हा लेकुरवाळा दीनबंधु उपकारी।
नित्य मुक्त असुनी झाला भक्तांसाठी संसारी।।१।।

प्रभु तो भावातीत असुनि पीड़ा आमुची जाणतो।
निर्मळ भक्ती पाहुनी आमुची आंनदे डोलतो।।२।।

दत्तप्रभू आले माणिक रूपाने या भूवरी।
होण्या साक्षात्कार पाहिजे भक्तिभाव अंतरी।।३।।

अहंकार ममता आसक्ती सोडविली भक्तांची।
प्रभुनी आम्हा शीघ्र करविली ओळख भगवंताची।।४।।

प्रभु म्हणती वर देण्या आलो रे मी तुज सम्मुख।
भक्त मागतो द्रव्य, विषय, धन संसाराचे सुखं।।६।।

प्रभुना होते दुःख पाहता भक्तांचे अज्ञान।
अहोरात्र झिजती प्रभु देण्या भक्ता सत्यज्ञान।।७।।

नित्यमुक्त प्रभुमाणिक माझा त्रैलोकीचा राजा।
स्वये देह धारण करुनी श्रमतो भक्तांच्या काजा।।८।।