श्रीजी एकदा म्हणाले होते की ‘‘माणिकनगर तुझ्या मनात आहे. आपण जिथे आहोत, तिथेच माणिकनगर अनुभवता आले पाहिजे.’’ तेव्हा पासून असा प्रयत्न करण्याचे मनोमन ठरवले.

गेल्या १-२ वर्षांत श्री संस्थाना तर्फे अनेक सामाजिक माध्यमां द्वारे अनेक छायाचित्रे, ध्वनिफीती, चित्रफीती, ई. प्रसारित होत असतात. त्यामुळे माणिकनगरच्या प्रत्येक कार्यक्रमाची छोटीशी का होईना, एक झलक तरी आम्हां भक्तांना मिळत असते. ह्या मुळे माणिकनगरशी आपण सतत जोडलेलो आहोत, ही भावना मनात रूजली गेली आहे. आणि श्रीजींनी सांगितल्या प्रमाणे माणिकनगर अनुभवणे अधिक सहज झाले आहे.

तसेच ह्या प्रसारणांमुळे आम्हाला वारंवार श्रीगुरु दर्शन घडते हे आमचे भाग्यच! छायाचित्र किंवा चित्रफीती द्वारे होणारे श्रीजींचे दर्शन खूप सुखावह असते. दैनंदिन जीवनाच्या धकाधकीत थकलेल्या आमच्या मनाला ते नेहमीच प्रफुल्लित करते. आणि अनेक व्यावहारिक व्यापांमधे अडकुन राहिलेले आमचे मन सद्गुरु प्रति भक्तिभावाने भरून जाते.

काही दिवसांपूर्वी श्रीजींचे असेच एक मनोहर छायाचित्र फोन वर झळकले. अतिशय मनोरम असे वातावरण, संध्याकाळची – बहुधा सुर्यास्ताच्या आसपासची – वेळ, मागे दिसत असलेले प्रभु मंदिराचे शिखर… आणि ह्या सगळ्या नयनरम्य देखाव्यामधे शांत प्रसन्न अशी श्रीजींची छबी. अत्यंत सुखद असा हा गुरु दर्शनाचा अनुभव काव्यात गुंफण्याचा एक छोटासा प्रयत्न, जो श्रीजींच्या वाढदिवसानिमित्त त्यांना सप्रेम भेट करते.

ज्ञानराज गुरुमूर्ति देखिली डोळा
झाला सुखाचा सोहळा
सुंदर मनोहर प्रभु माझा सावळा
झाला सुखाचा सोहळा

धोतर सदरा शुभ्र वस्त्र परिधान
दिसले लोभस हे ध्यान
प्रतीचि दिशी असे वळविली मान
दिसले लोभस हे ध्यान

सव्य पदावरी धरीले चरण ते वाम
शरीर-स्थितीत संयम
घडी घातली हाताची भक्कम
शरीर-स्थितीत संयम

सरळ नासिका भव्य कपाळ प्रदेश
प्रभु-छवि बिंबली हृद्देश
श्वेत दाढी अन् श्वेत तयाचे केश
प्रभु-छवि बिंबली हृद्देश

क्षितिजावरती दूर ठरलीसे दृष्टि
ज्योतित प्रभु-तेजाने सृष्टि
रंग-छटा बहु दाही दिशांना वेष्टि
ज्योतित प्रभु-तेजाने सृष्टि

मागे श्री प्रभु मंदिर कळस सुवर्ण
झाले चित्र हे परिपूर्ण
तो प्रभु, हा प्रभु एक सगुण-निर्गुण
झाले चित्र हे परिपूर्ण

[social_warfare]