तो पहा प्रभुवर झाला

 

श्रीजींच्या अवतारकार्यातील काही प्रसंग कवितेतून मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे. ‘ तो पहा विठ्ठल आला ‘ या पदाच्या चालीत रचना करण्याचा प्रयत्न केलेला आहे. प्रसंग विस्तृतपणे मांडता यावेत म्हणून ३ चरणांचे कडवे वापरले आहे.

तो पहा प्रभुवर झाला ‘सिद्ध’ तारण्याला।
शब्द पाळण्या पुन्हा तो लक्ष्मीपोटी आला।।धृ.।।

साळुची बुडाली चांदी, पित्याचिया कानी येई।
देवुनिया निज सितपात्र, म्हणे यासी फेकुनि देई।
लुटूलुटू जावुनि विहिरी त्यजी वाडग्याला।।१।।

निजानंदी जाण्याआधी, प्रभू हणमंता वदती।
इथेचि रहा तुं पाहण्या, आमुच्या राजाची कीर्ति।
बालरूप घेऊनि प्रभु हा पीठासीन झाला।।२।।

दूजाभाव नाहीं चित्ता, नित्य नित्य दावित समता।
देखुनि घुडूचि निष्ठा, कार्यभार दिधला हातां।
सकलमताचार्य बिद्राला खरा गौरविला।।३।।

अत्रतत्र प्रभुची सत्ता, त्रिकाळीं अबाधित ऐशी।
स्वप्नी येवुनि दर्शन ते, दिले अष्टमीचे दिवशी।
सिद्धकानीं उपदेशियले ज्ञानशांकरीला।।४।।

अनावृष्टिच्या दुष्काळी, धीर देत ग्रामजनांसी।
प्रभूनामसंकीर्तन हे, राहू दे अखंड मुखासी।
प्रभूकृपाघन आकाशा दाटुनिया आला।।५।।

बालगोप प्रभुनगरींचे, त्यांसी ज्ञाननवनित देण्या।
कृष्णरूप घेऊनि स्थापी, शारदांबिकेच्या सदना।
छात्रधर्म राखुनि भूषवी नाम माणिकाला।।६।।

ज्ञानरूप अमृतभरित, सिद्धचरित्राचा उदधि।
मुक्तकंठ प्यावा तुम्हीं, दवडु नका हीरक संधि।
नित्य जनक सन्निध असतां भीति हो कशाला।।७।।